𝗣𝗔𝗡𝗜𝗧𝗜𝗞𝗔𝗡: “Langit Lupa” ni Francis Dwayne Catalan

 

Inilathala ni: Jean Ashley Lugod

Petsang Inilathala: Pebrero 21, 2025

Oras na Inilathala: 2:06 PM

KATEGORYA: Tula

TEMA: “Pagmamahal na hindi masuklian.”

Sa ilalim ng matirik na sinag ng araw—

Tayo'y nagtatawanan, nagsisitakbuhan, naghahabulan,

Habang ang mga paa natin ay tumatapak sa puting buhangin,

Na para bang hindi napapaso, dahil sa ating laro.

𝘓𝘢𝘯𝘨𝘪𝘵 𝘓𝘶𝘱𝘢, 𝘪𝘮𝘱𝘺𝘦𝘳𝘯𝘰!

Pahiyaw nating sabay-sabay,

Ngunit ang iyong boses

Ang tanging narinig ko lamang

Sa kay ingay na paligid.

Mga mata ko'y nakatingin sa'yo—

Sinusundan ang bawat hakbang,

Bawat tawa, bawat pagngiti,

Na tila mga bituin na nais kong abutin.

Ngunit nakalimutan ko—

Magkaiba tayo ng mundo;

Ika'y nakaupo sa tuktok ng langit

Habang ako'y nasa lupa lamang.

"𝘉𝘢𝘬𝘪𝘵 𝘩𝘪𝘯𝘥𝘪 𝘬𝘪𝘵𝘢 𝘮𝘢𝘩𝘶𝘭𝘪?"

Tanong ko sa aking sarili,

Habang ika'y nasa itaas, na laging ligtas,

Na tila para bang isang anghel.

𝘚𝘢𝘬𝘴𝘢𝘬 𝘱𝘶𝘴𝘰, 𝘵𝘶𝘭𝘰 𝘢𝘯𝘨 𝘥𝘶𝘨𝘰!

Kay sakit maiwan sa lupa,

Naghihintay sa oras

Na ipagtagpo ang ating landas.

𝘗𝘢𝘵𝘢𝘺, 𝘣𝘶𝘩𝘢𝘺, 𝘶𝘮𝘢𝘭𝘪𝘴 𝘬𝘢 𝘯𝘢 𝘥𝘺𝘢𝘯!

Ngunit sa bawat hapon, bawat laro,

Hanggang sa lupa lang ako nakatayo.