 |
Inilathala ni: Marino Peralta
Petsang Inilathala: Oktubre 8, 2024
Oras na Inilathala: 7:00 AM
Kategorya: Dagli
Paksa: Katatakutan
Gabi na nang dumating si Mang Nestor sa bahay ni Tiya Rosa. Tahimik ang buong kabahayan, pero nakasilip ang kaunting liwanag mula sa bintana ng sala. Kumakatok siya nang mahina, sapat lang upang marinig ng sinuman sa loob. Maya-maya, bumukas ang pinto at sumilip si Tiya Rosa.
"Nestor, halika. Tagal na kitang hinihintay," bati ni Tiya Rosa, sabay anyaya sa kanya na pumasok.
Sa loob ng bahay, napansin ni Nestor ang mga lumang larawan sa dingding. Nakaupo si Tiya Rosa sa kahoy na upuan habang inilalapag ang tasa ng tsaa sa lamesa. "Ang tagal na ng huli mong pagdalaw," aniya.
Ngumiti lang si Mang Nestor. "Pasensya na, naging abala ako."
Tahimik silang dalawa, tila pinapakinggan ang tunog ng mga kuliglig mula sa labas. Si Tiya Rosa, bagamat may edad na, ay malakas pa rin ang boses at masiglang nagkuwento ng mga nakaraang taon. Napangiti si Nestor habang pinagmamasdan ang matanda.
Pagkalipas ng ilang oras ng pag-uusap, biglang napansin ni Nestor ang larawan sa tabi ng mesa—isang itim at puting larawan ng isang lalaking nakasuot ng barong tagalog. Nilapitan niya ito, at agad siyang kinilabutan. Larawan niya iyon.
"Nestor, ang tagal na ng pagkamatay mo. Hindi mo pa ba natatanggap?" wika ni Tiya Rosa, na ngayo'y nakatingin sa kaniya, mapanatag ang mukha. "Matagal ka nang wala."
Nanatiling nakatayo si Nestor, walang imik, habang unti-unti niyang napagtanto ang katotohanan.
No comments:
Post a Comment