Inilathala ni: Marino Peralta
Petsang Inilathala: Nobyembre 19, 2024
Oras na Inilathala: 7:00 AM
Kategorya: Tula
Tema: Minsan, ang tunay na kaligayahan ay nahahanap sa maliliit na bagay
๐, ๐ฌ๐ข๐บ ๐ฅ๐ช๐ญ๐ช๐ฎ ๐ฏ๐จ ๐ข๐ฌ๐ช๐ฏ๐จ ๐ฃ๐ถ๐ฉ๐ข๐บ
Tulad ng isang gabi na walang bituin—
Puno ng kalungkutan, puno ng pangarap
Na tila napag-iwanan ng panahon.
Ngunit sa isang sandali, ako'y nakarinig
Ng isang kaakit-akit na himig mula sa kusina—Isang awiting hindi ko makakalimutan
Na umaalingawngaw sa gitna ng kadiliman.
Ako'y napaupo sa hapagkainan—
Tumingin kay Lolo
Nang ilapag niya sa harap ko
Ang kanyang niluto.
๐, ๐ฌ๐ข๐บ ๐จ๐ข๐ฏ๐ฅ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฑ๐ข๐จ๐ฎ๐ข๐ด๐ฅ๐ข๐ฏ
๐๐จ ๐ฎ๐ข๐ญ๐ช๐ธ๐ข๐ฏ๐ข๐จ ๐ฏ๐ข ๐ฃ๐ถ๐ธ๐ข๐ฏ!
Sa bawat pagsubo,
May matinding pagnanais
Na tila nagiging rason
Ng aking pahinga.
Ngunit bakit ang mga ulap
Ay walang-sawang bumubuhos ng tubig
Na tila hindi kayang maipaliwanag
Ang sanhi ng kalungkutan?
๐, ๐ฌ๐ข๐บ ๐ญ๐ข๐ฌ๐ข๐ด ๐ฏ๐จ ๐ถ๐ญ๐ข๐ฏ
๐๐ข ๐ญ๐ข๐ฃ๐ข๐ด ๐ฏ๐จ ๐ข๐ฎ๐ช๐ฏ๐จ ๐ต๐ข๐ฉ๐ข๐ฏ๐ข๐ฏ!
Ngunit ang lamig ng mundo
Ay dahan-dahang natutunaw
Sa bawat patak ng init at ginhawa
Na dala ng hawak-hawak kong kutsara.
Ngunit bakit may mga sangkap
Na tila parang luha sa mga mata—
At sa isang tikim lamang
May taglay na alat at tamis ng buhay?
๐, ๐ฌ๐ข๐บ ๐ณ๐ช๐ฌ๐ช๐ต ๐ฏ๐จ ๐ฎ๐จ๐ข ๐ฌ๐ถ๐ญ๐ข๐บ
๐๐จ ๐ข๐ฌ๐ช๐ฏ๐จ ๐ฅ๐ข๐ช๐จ๐ฅ๐ช๐จ!
Marahil, hindi ko na kailangan pang maghanap
Ng mga sagot sa mga pangarap na malayo't mahirap abutin—
Sa halip, natutunan ko na ang lahat
Ay may takdang oras na pagdapo.
Tulad ng bukang liwayway
Sa isang mangkok ng sabaw—
Na tanging nagsisilbing dahilan
Ng aking pagbangon sa araw-araw.
No comments:
Post a Comment